Zoals beloofd weer een update

Het heeft langer op zich laten wachten dan gepland, maar hier is dan mijn update.

In september werd ik plotseling verrast met een terugval. Totaal onverwachts en totaal niet welkom. Ik baalde ontzettend. Het ging zo goed de laatste tijd, ik had dit niet zien aankomen. Gelukkig viel de schade al met al mee en ben ik totaal 12 dagen ziek geweest. Misschien is het wel goed geweest om weer even te weten waar je staat en dat ik moet blijven letten op m'n grenzen (aldus de wijze woorden van m'n vriend).

Verder is het de afgelopen tijd wel goed gegaan. Ik ga met veel plezier naar mijn werk en voel me nog erg gelukkig thuis.

Laatst stuurde mijn tante mij een afbeelding:

Ontzettend treffend en herkenbaar. De ziekte zelf raakt niet op de achtergrond, maar de manier waarop ik er nu mee om ga zorgt ervoor dat andere dingen net zo belangrijk zijn geworden. Niet alles draait om ziek zijn. Het belemmert mij, maar aan de andere kant geniet ik zo van alle andere dingen. En zo hoort het denk ik te zijn. Het leven is zoveel meer dan alleen de beperkingen. 

Kortgeleden had ik een telefonische afspraak met mijn behandelaar. Deze heb ik verschoven, omdat ik eigenlijk niets nieuws te melden heb. Het is allemaal weer stabiel en ik voel me er goed bij.

Mijn ouders hoef ik nu een stuk minder om hulp te vragen. Dit vind ik prettig. Op deze manier is de relatie "normaler", we spreken af als we iets leuks samen willen doen en gaan bij elkaar langs, zonder dat er altijd iets gedaan moet worden. Ik ben ze natuurlijk erg dankbaar voor alles wat ze hebben gedaan en nog steeds willen doen. Ik bof er maar mee...

Ik kijk uit naar december. Een gezellige maand die ik nu samen met mijn vriend kan vieren.